Annegien van Doorn @ Doesburg LOC17 >

24 augustus t/m 29 september 2019

Annegien van Doorn (Vlissingen, 1982) is gefascineerd door het banale, het alledaagse en het voor de hand liggende. Zij staat stil bij ogenschijnlijk nietszeggende situaties. Door kleine gebeurtenissen te isoleren, te manipuleren en op te blazen transformeert zij alledaagse situaties. Onopvallende dingen krijgen ineens betekenis. Zij speelt met perceptie om tot een nieuwe beleving van de werkelijkheid te komen.
 
De Tuinen
Tuinieren is bij uitstek een activiteit waarvoor aandacht, rust en concentratie nodig is. De natuur bepaalt het verloop, men geeft zich hieraan over en komt veelal tot rust. De tuinen van Doesburg liggen er mooi aangeharkt bij. Een absurdistische video waarin bewoners vertellen over hun tuinen en tuinen vertellen over hun bewoners.
 
www.annegienvandoorn.com
 
 
(Tijd)loos
Tijd(loos) impliceert dat iets een eeuwigheidswaarde heeft, én het wil zeggen dat er geen tijd is, immers zonder tijd. In beide gevallen een contradictie. Tijd is een constante aanwezigheid; een 4e dimensie in het nu. Tijd en ruimte zijn een eenheid. Door foto’s te maken leg je het moment vast en wordt je je bewust van het tijdelijke.Het niet aan tijd gebonden zijn is een zeldzaamheid, het negeren van de tijd lijkt een onmogelijkheid. De kloktijd die ons dagelijkse leven domineert laat weinig ruimte voor verveling, bezinning en reflectie. Wij kennen tijd als een vaste orde dat zich volgens het ritme van de zonnewende voltrekt en waaraan niemand zich kan onttrekken. Toch is tijd geen statisch gegeven. Bij de oude Grieken had de tijd twee gezichten; Chronos en Kairos. De meetbare tijd versus de gevoelsmatige tijd. Een wetenschappelijke benadering van tijd maakt inzichtelijk hoe kneedbaar deze vaste waarden zijn. De tijdservaring daarentegen lijkt juist per definitie niet vormvast en niet meetbaar.